The Zoo

Dinsdag 23 februari – Als ik ’s morgens naar m’n werk loop, wordt ik altijd verwelkomt door witte, kleine papagaaitjes die hier in grote getale rondvliegen. Omdat ik meer, voor mij onbekende ‘animals’ ben tegengekomen had ik me voorgenomen om dat op m’n vrije zondag te gaan checken in de Zoo van Perth. Een mooie, historische dierentuin in een schitterende setting. Alleen, bij 35 graden is er natuurlijk “geen hond” die zich gaat uitsloven! Het leek erop alsof ze een collectieve relaxdag hadden afgesproken. Gelijk hadden ze! Een leeuw lag pontificaal op z’n rug met z’n poten wijd en z’n “klokkenspel op half zeven” pal voor een gevulde tribune. Die Australische vaders hadden wat uit te leggen aan hun kleine kroost! Maar toch was deze planten- en dierentuin de moeite waard! Ik heb kennis gemaakt met de uitgestrekte en bijzondere Australische dierenwereld.



’s Middags kon ik de verleiding niet weerstaan om toch maar weer een beach-je te pakken. Eerst op zoek naar computer winkel in de stad om een externe harde schijf te kopen. Met tientallen (jonge) expad collega’s in m’n nabijheid, ligt de wereld aan films en muziek voor het grijpen. Het is allemaal gelukt ; inmiddels heb ik zo’n 150 Gb aan muziek en films bij elkaar “gesjopt”. Ik denk dat ik wel een jaar verder ben, wil ik dat allemaal beluisterd en bekeken hebben. Laat in de middag m’n favoriete beach-stekkie bereikt in Cottesloe. Door de harde stormachtige wind was het onaangenaam op het strand. Ze hebben echter fraaie en beschutte plateaus waar ik een heerlijke “sun-downer” heb mogen ondergaan. Ik heb genoten van de kite-surfers die helemaal los gingen met deze wind. Ze vliegen gewoon! Je komt zelfs in de verleiding om je af te vragen of kite-surfen ook wat is voor de 40+ /100+ generatie. Maar ……. ’t was maar een verleiding! Gaan we maar niet doen!


De afgelopen week was Boskalis hier in Perth in het nieuws. Het was nieuws waar we doorgaans niet op zitten te wachten. In Freemantle zijn we de haven aan het uitbaggeren. In het locale nieuws op TV werden we geconfronteerd met de bewonersorganisatie “People against Dredging”. Dat klinkt al niet hoopgevend! Als je het filmpje bekijkt, begrijp je de enorme strenge milieueisen waarmee wij hier worden geconfronteerd. Opdrachtgevers zijn zeer bevreesd voor de publieke opinie en de milieu lobby die zeer invloedrijk is.



Het gebied rondom “Gorgon Island” is ook een beschermd natuurgebied met gigantische koraalriffen en bijzondere flora en fauna. Het is voor ons dan ook een uitdaging om te voldoen aan deze terechte strenge milieueisen. Op het eiland mogen we niet onze accommodatie en projectkantoor vestigen. Eind maart zal een Cruiseschip voor anker gaan nabij het eiland. De projectorganisatie, de bemanningen van de schepen en onderaannemers zullen op het schip gehuisvest worden. Een gedeelte van de projectorganisatie zal in Perth achterblijven. Om maar niet te spreken over de enorme strenge quarantaine eisen voor al het materieel (schepen, hulpbootjes, bulldozers, dumpers, etc. ) wat werkzaam zal zijn op Barrow Island. De Cutters en de Hoppers moeten zelfs het dok in zodat de boeg vrijgemaakt kan worden van vreemde organismen die de flora en fauna kunnen verstoren rondom Barrow Island.