Australische eigenaardigheden

Zondag 5 september - Op deze zondagmorgen moet ik beginnen met een tafereel beschrijving. Het is strak blauw en boven de 20 graden op deze winterse dag. Ik heb net genoten van een heerlijk ontbijt in Hyde Park. Scrammbled eggs met bacon en een verse jus. Onder het beeld van Captain Hook ben ik nu op m’n (nieuwe) notebook weer eens aan ‘t bloggen. Zondagse parken in Sydney zijn een verademing. Zeker als het mooi weer is. Het lijkt alsof iedereen de stadse hectiek ontvlucht om te relaxen. Omdat ze vele en grote parken hebben lijkt het niet druk! Het enigste smetje is m’n lege I-pod. Vergeten op te laden. Dan moet ik ‘t maar hebben van m’n leesboek. Weinigen kunnen ‘t geloven, maar Evertsz is aan het lezen. Na ‘Kruistocht in een spijkerbroek’ heb ik ‘t helemaal te pakken. Ik kan niet wachten om zo in m’n ‘Philip Kerr’ te duiken.



Na ‘n half jaar down-under vallen een aantal Australische eigenaardigheden op. Gelukkig heeft elk land z’n dingetjes. Anders zou ‘t erg saai worden op deze aardkloot. Natuurlijk zijn er weterschappelijke feiten die door kenners als logisch worden ervaren. Toch blijft het vreemd om hier een halve maan op z’n rug te zien liggen. Water schijnt hier ook ‘linksdraaiend’ het afvoergootje in te stromen ?! Daar ga ik niet eens over nadenken. Waar ik me wel over verwonder, is het kledinggedrag van de jeugd. Nu voel ik me echt een oude(rwetse) lul. Maar die meiden kleden zich hier als hoeren als ze op stap gaan. Ik kan ’t niet anders uitdrukken. Naaldhakken, korte rokjes en weinig verhullend. Ook al gaan ze kapot van de kou, ze gooien alles in de groep. Het schijnt een tegenreactie te zijn op hun schooluniformen die ze overdag moeten dragen. Heel erg Brits en middeleeuws. Het ziet er niet uit! Afzichtelijke rokjes, lompe schoenen en belachelijke hoedjes! M’n collega wil hier ook weg zijn als z’n dochters de ’stap’ leeftijd gaan krijgen. Ik begrijp ‘m!



Het verschaffen van onzinnig werk kunnen ze ook! Op vreetpleinen in winkelcentra (kom ik nauwlijks!) is het normaal om je rotzooi te laten staan. Hele gezinnen doen het. Vervolgens lopen er een batterij (Indische) schoonmakers rond, die het opruimen. Bij wegwerkzaamheden zie je een bosje arbeiders; twee werken, zes kijken toe en vier er staan vier met waarschuwingsborden. Nu begrijp ik, waarom ze nauwlijks werkloosheid hebben. De afgelopen weken zijn hier verkiezingen gehouden. Ze hebben hier een tweepartijen stelsel. Het ging tussen de liberalen en de “labour” socialisten (zoals zo vaak!) Het was een verademing om te zien dat hier geen “Wilders-achtige” taferelen waren. Niet dat bekrompen Hollandse discrimminerende gelul van zo’n populist. Natuurlijk gaat het hier ook over ‘asielzoekers’ , maar daar werd op ‘n normale manier over gedebateerd. Lijkt me ook meer dan logisch in deze super multiculturele samenleving.


Vorige week zondag ben ik met college Bakker gaan “whalewatchen”. Op het ogenblik zijn deze indrukwekkende beesten voor de kust van Sydney te aanschouwen. We moesten redelijk op tijd opstaan om de boot te halen in Darling Harbour. Met 900 PK knalden we de ocean op. Tot m’n verbazing pikten we ze vrij snel op, vlak voor de kust bij Manly Beach. Fantastisch om te zien, een trosje “humpback whales”. Om de 5 minuten kwamen ze boven. Het was de uitdaging van onze gids om met z’n 900 PK te gokken waar ze boven kwamen. Met een paar indrukwekkende australische vloeken moest hij daarbij een aantal zeiljachten “vriendelijk” verzoeken, om uit de buurt te blijven. Collega Bakker maakte de fout om constant naar beneden te kijken om z’n foto’s te checken. Terwijl we op een pittige deining aan ’t dobberen waren, trok hij wat ‘wit’ weg. Ik hoorde ‘m nog moppelen dat ie rechtuit naar de horizon moest kijken. Ik overwoog nog om een stoeltje naar achteren te gaan, mocht z’n maag weinig vertrouwen hebben in dat ‘horizon’ verhaal.Uiteindelijk kwam ’t allemaal goed en heeft hij alles binnenboord kunnen houden. Eenmaal vaste voet aan wal hebben we ‘n biertje en een foute ‘vette bek’ gehaald. Een indrukwekkende belevenis! We waren benieuwd naar de foto’s en de filmpjes.



Aan het eind van deze zondagmiddag genoten van een mooie ‘sundowner’ bij Watson Bay. Een heerlijke plek waar ik vaak ben geweest deze torrent. Een ‘torrent’ is een werkperiode van 8 weken (= vakjargon). Een torrent die voorbij is gevlogen. Komende woensdag vlieg ik naar huis. Ik heb hard gewerkt en ben happy met de vorderingen. De afgelopen weken vooral doende geweest met het harmonizeren en ontwikkelen van procedures. Ook de portal training is naar tevredenheid verlopen. Morgen nog een belangrijke MT-meeting, waarbij het streven zal zijn om een ieder zoveel mogelijk huiswerk mee te geven voor de komende 6 weken. Na twee verlof ga ik in oktober in Papendrecht beginnen aan m’n nieuwe job bij de business unit – west. Vervolgens is afgesproken dat ik in november weer terug ga naar Sydney om af te ronden en over te dragen aan een inmiddels (hopelijk) aangenomen locale QA’er. Als het goed is, moet dan het systeem klaar zijn en zou m’n ‘job’ zijn volbracht. Maar eerst naar huis, naar m’n wijffies. Ik kijk er naar uit!