The Zoo

Dinsdag 23 februari – Als ik ’s morgens naar m’n werk loop, wordt ik altijd verwelkomt door witte, kleine papagaaitjes die hier in grote getale rondvliegen. Omdat ik meer, voor mij onbekende ‘animals’ ben tegengekomen had ik me voorgenomen om dat op m’n vrije zondag te gaan checken in de Zoo van Perth. Een mooie, historische dierentuin in een schitterende setting. Alleen, bij 35 graden is er natuurlijk “geen hond” die zich gaat uitsloven! Het leek erop alsof ze een collectieve relaxdag hadden afgesproken. Gelijk hadden ze! Een leeuw lag pontificaal op z’n rug met z’n poten wijd en z’n “klokkenspel op half zeven” pal voor een gevulde tribune. Die Australische vaders hadden wat uit te leggen aan hun kleine kroost! Maar toch was deze planten- en dierentuin de moeite waard! Ik heb kennis gemaakt met de uitgestrekte en bijzondere Australische dierenwereld.



’s Middags kon ik de verleiding niet weerstaan om toch maar weer een beach-je te pakken. Eerst op zoek naar computer winkel in de stad om een externe harde schijf te kopen. Met tientallen (jonge) expad collega’s in m’n nabijheid, ligt de wereld aan films en muziek voor het grijpen. Het is allemaal gelukt ; inmiddels heb ik zo’n 150 Gb aan muziek en films bij elkaar “gesjopt”. Ik denk dat ik wel een jaar verder ben, wil ik dat allemaal beluisterd en bekeken hebben. Laat in de middag m’n favoriete beach-stekkie bereikt in Cottesloe. Door de harde stormachtige wind was het onaangenaam op het strand. Ze hebben echter fraaie en beschutte plateaus waar ik een heerlijke “sun-downer” heb mogen ondergaan. Ik heb genoten van de kite-surfers die helemaal los gingen met deze wind. Ze vliegen gewoon! Je komt zelfs in de verleiding om je af te vragen of kite-surfen ook wat is voor de 40+ /100+ generatie. Maar ……. ’t was maar een verleiding! Gaan we maar niet doen!


De afgelopen week was Boskalis hier in Perth in het nieuws. Het was nieuws waar we doorgaans niet op zitten te wachten. In Freemantle zijn we de haven aan het uitbaggeren. In het locale nieuws op TV werden we geconfronteerd met de bewonersorganisatie “People against Dredging”. Dat klinkt al niet hoopgevend! Als je het filmpje bekijkt, begrijp je de enorme strenge milieueisen waarmee wij hier worden geconfronteerd. Opdrachtgevers zijn zeer bevreesd voor de publieke opinie en de milieu lobby die zeer invloedrijk is.



Het gebied rondom “Gorgon Island” is ook een beschermd natuurgebied met gigantische koraalriffen en bijzondere flora en fauna. Het is voor ons dan ook een uitdaging om te voldoen aan deze terechte strenge milieueisen. Op het eiland mogen we niet onze accommodatie en projectkantoor vestigen. Eind maart zal een Cruiseschip voor anker gaan nabij het eiland. De projectorganisatie, de bemanningen van de schepen en onderaannemers zullen op het schip gehuisvest worden. Een gedeelte van de projectorganisatie zal in Perth achterblijven. Om maar niet te spreken over de enorme strenge quarantaine eisen voor al het materieel (schepen, hulpbootjes, bulldozers, dumpers, etc. ) wat werkzaam zal zijn op Barrow Island. De Cutters en de Hoppers moeten zelfs het dok in zodat de boeg vrijgemaakt kan worden van vreemde organismen die de flora en fauna kunnen verstoren rondom Barrow Island.

Een digitale B-day

Maandag 15 februari – Het was van de week toch heel bijzonder om digitaal m’n verjaardag te vieren. Ik had besloten om op kantoor m’n b-day niet in de groep te gooien. Het klinkt egoïstisch, maar ik had even geen zin in gedoe en verplichtingen met collega’s. Des te leuker was het om ’s avonds de vele mailtjes met (digitale) verjaardagsgroeten te lezen en te beantwoorden! Ik werd zelfs “skypend” verrast door m’n geliefde met heuse verjaardagsballonnen (foto).


Het Skypen is toch een fantastische uitkomst voor communicatie met het thuisfront. Een goede internetverbinding, een goedkope “kruidvat” webcam, een gratis applicatie en de (digitale) wereld ligt aan je voeten. Ik kan me de tijden nog herinneren dat we met Marielle en Douglas trachten te webcammen toen ze nog op Curaçao woonden. Ergernis, schokkerige beelden, geduld en veel fantasie waren toen nodig voor wat communicatie en wat beelden. In je b-day week is het toch veroorloofd om melancholisch terug te blikken naar het verleden ?!

Afgelopen zondag ben ik gaan “sightseeing” in de omgeving. Omdat je zes dagen 12 uur per dag werkt, ben je geneigd om je korte weekend (= de zondag), zo optimaal mogelijk te benutten. Dus, redelijk op tijd opstaan en de trein nemen naar mijn doel van vandaag: “Freemantle”. Een leuk stadje aan de kust, zo’n 30 a 40 kilometer van Perth. Openbaar vervoer is perfect. De treinkaartjes zijn goedkoop en de bussen in de binnenste ring van het centrum zijn gratis. Freemantle is een leuk stadje met veel historie, terrasjes, leuke winkeltjes en een gezellig haventje. Om toch ook wat van die historie op te snuiven heb ik een bezoek gebracht aan het Maritieme museum. Natuurlijk werd daar een behoorlijk stukje “Hollands Glorie” tentoongesteld. Hier voor de kust zijn vier serieuze VOC-schepen vergaan in de 16e eeuw. Erg leerzaam om dat allemaal te checken! Kortom, een interessant museum!




Op advies van collega’s heb ik in de namiddag de trein vanuit Freemantle naar Cottesloe genomen om te crashen op een leuke beach. Na een half dagje slenteren, was de behoefte aan verkoeling en relaxen erg groot! Ik moet zeggen, het was heerlijk. Natuurlijk had ik had zo m’n voorbereidingen getroffen. M’n Boskalis zwembroek, het I-podje, leesvoer, gekoelde drankjes en zonnebrand waren voorhanden. Gezien m’n tropische roots doet het pijn om te erkennen, maar deze Antilliaan moet zich hier geregeld insmeren met factor 30 om niet te ontploffen. De verfrissende duik in de oceaan was fantastisch. Ik hoorde alleen vandaag op het werk van een collega dat hij bij zijn surflessen uit het water werd gestuurd vanwege een “shark-alarm”. Toen ik ‘m voorzichtig vroeg waar hij zat, bleek dat vijf kilometer ten noorden van Cottesloe te zijn. Voor een paar van die tijgerhaaien is dat natuurlijk peanuts. Hmmm ...... ?!

De trip

Zondag 7 februari – Eerste (halve) werkweek in Perth zit erop! Prima “down-under” trip mogen beleven! Alles bij elkaar toch 24 uur op pad. De eerste etappe naar Singapore (12 uur) viel mee. Een paar filmpjes en wat uurtjes slapen en je bent er! In de plain zat ik naarst een Nederlandse Vietnamees die onderweg was naar Saigon. Zoon van een bootvluchtiging, voor het eerst van zijn leven in een vliegtuig. Het was aandoenlijk om te zien hoe hij de hele reis heeft genoten. Op een gegeven moment was er wat consternatie omdat onze Vietnamese vriend niet meer van het toilet af kwam. Hij had wat problemen met het openen van de deur. Met hulp van een steward is het uiteindelijk gelukt.


Woensdagmiddag om ’n uur of vier uiteindelijk in het hotel. Na een verfrissende douche afgesproken met onze QHSE-collega’s Remko, Ernst en Naina in een restaurant. Op dringend advies - maar met wat aarzeling - kangaroe vlees gegeten. Ik moet zeggen, het was heerlijk! Mijn Australische integratie is begonnen!

De komende maand (minimaal) ben ik werkzaam voor het project “Gorgon”. Het team zit in Perth, maar het project zelf wordt uitgevoerd op “Barrow Island”, zo’n 50 km ten noordwesten voor de kust van Western Australia (foto). Het project (ca. € 500 miljoen) omvat het ontwerp en de aanleg van een haven met ondermeer een faciliteit voor de verlading van materiaal. We hebben ook de verantwoordelijkheid voor de uitvoering van verschillende maritieme aannemingsactiviteiten. Zo zal er naast 200 meter kademuur en een aantal ‘dolphins’ ook een roll-on-roll-off faciliteit worden gebouwd. Ik ga de komende maand de afdeling QA/QC versterken. Na kennismaking met het team (ca. 60 peopletjes) wordt mijn opdracht toegelicht door de Project directeur (Raymond). Hij wil uitgezocht hebben hoe we het beste onze “sub-contractors” (onderaannemers) dienen te managen ten aanzien van: contractvorming, kwaliteitseisen, coördinatie, planning, etc. Het kwaliteitssysteem van Boskalis schiet daarin (nog) te kort! Kortom, een mooie uitdagende opdracht! Daarnaast zal ik wat operationele werkzaamheden overnemen van Ernst, die over twee weken met verlof gaat.


De eerste paar dagen in een hotel en vanaf afgelopen vrijdag zit ik in m’n eigen appartementje. Een heerlijke plek op loopafstand naar kantoor en centrum. Ze noemen het een “Apartment Hotel” met alle benodigdheden die je maar kan wensen. De meeste uitgezonden collega’s zitten in dit complex. Vrijdagavond na het werk hebben we met velen van het team een biertje gedronken in het centrum. Het was bijzonder om te zien hoe werkend Perth zich in het weekend stort. De terrassen en kroegen waren afgeladen en erg gezellig. Voor mij ook een prima gelegenheid om mijn nieuwe collega’s te leren kennen. Omdat ik midden in mijn jetleg hing, ben ik vroeg afgehaakt. De eerste paar dagen zat ik om 3 uur ’s ochtends rechtop in bed met m’n ogen wijd open. Daar schijn je nog een week last van te hebben. Het was ook een bijzondere gewaarwording om op zaterdag te werken. Hoewel het wel een relaxte dag was met een hoog “slipper-gehalte”. Vandaag ben ik gaan rondlopen in de omgeving. Even gaan checken waar ik nu zit. Het centrum gecheckt en fantastische parken bezocht waar vele families heerlijk aan het BBQ’en waren. Kortom, een heerlijke stad waar het goed toeven is!