Samen met een collega hebben we tevens een NINA workshop voor de Area West georganiseerd. NINA (No Injuries, No Accidents) is een mega 'Safety' programma wat Boskalis dit jaar heeft gelanceerd. Na certificering en systemen is de volgende stap om cultuur en gedrag van medewerkers te beïnvloeden. Ambitieus en noodzakelijk. We hebben een goed gevoel overgehouden aan de Workshop. 's Morgens zijn de belangrijkste 'safety issues' in de Area geïnventariseerd. 's Middags zijn concrete maatregelen vastgesteld. Genoeg input om m'n SHE-Q actieplan 2011 op te stellen.
Maar eerst afronden en overdragen in Sydney. Dan moet er wel iemand beschikbaar zijn. Die is er helaas nog niet. Beetje jammer. Ook is er onduidelijkheid over de lengte van m'n verblijf. In Sydney verwachten ze 8 weken. Bij 'West' hebben ze daar andere ideeën over. Ik heb getracht duidelijkheid te verkrijgen voor m'n vertrek, maar dat is niet gelukt. Is gewoon een slecht aspect bij ons. De manager met de grootste 'spierballen' krijgt z'n zin. Dat zou nooit mogen.
Onderweg naar Sydney, m'n connectie gemist in Hong Kong door een vertraging van 2 uur op Schiphol. Met z'n allen op tijd boarden en wachten in het vliegtuig. Dan krijg je altijd van die nietszeggende berichten die je zouden moeten geruststellen. Ik wordt dan juist argwanend. Uiteindelijk bleek dat we aan 't wachten waren op de gezagvoerder die uit Frankfurt moest komen. Dat schoot dus niet op. Met een overstaptijd van 1,5 uur wist ik dat 't 'm niet ging worden. In Hong Kong moest ik 10 uur wachten, maar alles was perfect geregeld door Cathey Pacific. Je kreeg meteen je nieuwe instapkaart, een hotel kamer en vouchers voor ontbijt en lunch. Het blijft dan onbegrijpelijk dat er horken van Nederlanders zijn, die helemaal uit hun stekker gaan tegen die kleine chineesjes van Cathey. Waarschijnlijk pagaaiengedrag van die mongolen uit die vliegveld series op TV. Ik heb echter heerlijk kunnen 'chillen' , douchen en lunchen en kwam redelijk 'fris' aan in Sydney.
Eerste twee weken waren hectisch en druk. Vele bezoekers uit Nederland, een managementreview en een externe audit. Als het in Nederland slecht weer wordt, schijnen de bezoekers binnen te stromen. Voor de auditors werd ik geacht als gastheer op te treden. Vorige week zondag als een heuse reisleider het bekende rondje Sydney gedaan. Harbour Bridge, Botanic Garden, Opera House en Manly Beach. Was een gezellige dag. De audit is ook redelijk verlopen. Ik heb 't gevoel dat ik afgelopen week echt begonnen ben, nu iedereen weer gevlogen is.
Vorige week dinsdag een bijzonder fenomeen mogen meemaken → Melbourne Cup. Een ordinaire paardenrace waar 't hele land mee bezig is. In Melbourne en omgeving hebben ze zelfs een vrije dag! Ons kantoor had een "Melbourne Cup lunch georganiseerd in de 'Bavarian Beer Cafe'. Velen gaan verkleed in jaren 30 stijl met hoeden en krijtjespak. Vooraf natuurlijk eerst gokken. Jammer genoeg moet mijn paard nog finishen! Wist ik veel. Zoals het de 'Britse cultuur' betaamd, gokken ze hier overal op.
Vandaag weer m'n zondags ritueel afgedraaid. Ontbijten in Hyde park (foto), lezen in Botanic Garden. Vervolgens de ferry naar Watson Bay (luchtfoto) om op 'n heerlijk plekje te doezelen, te I-podden en te bloggen. Straks in 't schemer donker de laatste ferry naar Sydney pakken. Het enigste minpuntje is dat ik de bus naar Chatswood moet nemen omdat de metro niet rijd. Dit heb ik nu al vier keer meegemaakt. Op de enigste dag dat ik afhankelijk ben van die metro gooien ze er regelmatig een onderhoudsbeurtje tegenaan. Maar goed, is weinig aan te doen, dus gewoon accepteren!
In het park belandde ik midden in een evenement. Het was gewoon "Ter Land, ter Zee en in de Lucht" met de versie "Vlieg er eens uit". Ik zocht nog naar Andre van Duin of Jack van Gelder, maar kon ze niet vinden. Ik hoop maar dat de TROS de rechten goed heeft verkocht, want hier in Sydney was het echt een mega spektakel. Helikopters, boten en veel publiek. Bizarre geknutselde apparaten gezien die als een baksteen ter water stortten. Kortom, lente in Sydney!
