Maandag 2 augustus – Na een overheerlijk verlof weer back in Sydney. Van het zomerse Berkel naar een winterse metropool. Even wennen → vroeg donker, ’n stuk frisser en veel regen. Ik heb een week nodig gehad om het tijdverschil te verwerken. Het blijft onhandig om drie uur ’s ochtends rechtop in bed te zitten met je ogen wijd open.
Maar ….. dan heb je even de tijd om ‘t verlof de revue te laten passeren. Ik blijf het consequent ‘een verlof’ en geen vakantie noemen. Natuurlijk is het voorbij gevlogen. Shorts en ‘flip-flaps’ waren m’n ‘verlof-kostuum’. Wat een heerlijk weer! Leuke dingen gedaan met m’n geliefde, ‘gerommeld’ rondom onze ‘casa’ en wat doe-dingetjes voor de familie.
In de eerste weken verkeerden we natuurlijk in een complete WK extase. Marielle, Douglas en de kids hebben de finale bij ons gekeken. De BBQ was heerlijk en gezellig, de wedstrijd ………. een deceptie. Maar een mooie NIKE spreuk geeft voldoening: “Als je alles geeft, verlies je niets”.
Het was leuk en gezellig om de familie weer te zien. Ik heb genoten van ons prinsesje Kiki. In een half jaar tijd een echt wijffie geworden. Gelukkig herkende ze me nog (een beetje)! Hele verhalen en vele vragen kwamen eruit.
.JPG)
Ik had ook nog een niet onbelangrijk gesprek op kantoor in Papendrecht. Ik ben benaderd voor een nieuwe functie voor na m’n job hier in Australië. “SHE-Q Representive voor de Business Unit West” = Noord-, Midden- en Zuid Amerika (m’n ‘roots’). Een hele mond vol, maar een fantastische functie die me op ‘t lijf is geschreven (denk ik). Het zou gaan tussen ‘moi’ en een zeergewaardeerde collega. Beiden zagen we de functie zitten. Het was een vreemde situatie die middag. Na elkaar moesten we op gesprek. Een soort interne sollicitatie. Uiteindelijk mag ik de job gaan vervullen. Ben er erg blij mee! Maar eerst, hier down-under goed afsluiten!
Terugkerend in Sydney heb ik de mazzel dat ik het appartement mocht betrekken van een MT lid die zijn werkplek heeft verplaatst naar de Westkust. Zoals het MT-leden betaamt, betekent dat een luxe en groot appartement. Vanaf de elfde verdieping heb ik ‘s morgens een mooi uitzicht op laaghangende mist en een opkomende zon.
.JPG)
.JPG)
Vooralsnog ook nog de beschikking over een luxe en grote (MT) auto. Daar moest ik natuurlijk gebruik van maken op mijn vrije zondag. Even weer wennen aan het links rijden. Vervolgens 150 km langs de kust omhoog gereden naar Newcastle. Een heerlijke toeristische tocht met mooi weer en vele vergezichten. Ik heb genoeg zuurstof en energie tot me genomen, om weer een weekje te gaan produceren!
Maar ….. dan heb je even de tijd om ‘t verlof de revue te laten passeren. Ik blijf het consequent ‘een verlof’ en geen vakantie noemen. Natuurlijk is het voorbij gevlogen. Shorts en ‘flip-flaps’ waren m’n ‘verlof-kostuum’. Wat een heerlijk weer! Leuke dingen gedaan met m’n geliefde, ‘gerommeld’ rondom onze ‘casa’ en wat doe-dingetjes voor de familie.
In de eerste weken verkeerden we natuurlijk in een complete WK extase. Marielle, Douglas en de kids hebben de finale bij ons gekeken. De BBQ was heerlijk en gezellig, de wedstrijd ………. een deceptie. Maar een mooie NIKE spreuk geeft voldoening: “Als je alles geeft, verlies je niets”.
Het was leuk en gezellig om de familie weer te zien. Ik heb genoten van ons prinsesje Kiki. In een half jaar tijd een echt wijffie geworden. Gelukkig herkende ze me nog (een beetje)! Hele verhalen en vele vragen kwamen eruit..JPG)
Ik had ook nog een niet onbelangrijk gesprek op kantoor in Papendrecht. Ik ben benaderd voor een nieuwe functie voor na m’n job hier in Australië. “SHE-Q Representive voor de Business Unit West” = Noord-, Midden- en Zuid Amerika (m’n ‘roots’). Een hele mond vol, maar een fantastische functie die me op ‘t lijf is geschreven (denk ik). Het zou gaan tussen ‘moi’ en een zeergewaardeerde collega. Beiden zagen we de functie zitten. Het was een vreemde situatie die middag. Na elkaar moesten we op gesprek. Een soort interne sollicitatie. Uiteindelijk mag ik de job gaan vervullen. Ben er erg blij mee! Maar eerst, hier down-under goed afsluiten!
Terugkerend in Sydney heb ik de mazzel dat ik het appartement mocht betrekken van een MT lid die zijn werkplek heeft verplaatst naar de Westkust. Zoals het MT-leden betaamt, betekent dat een luxe en groot appartement. Vanaf de elfde verdieping heb ik ‘s morgens een mooi uitzicht op laaghangende mist en een opkomende zon..JPG)
.JPG)
Vooralsnog ook nog de beschikking over een luxe en grote (MT) auto. Daar moest ik natuurlijk gebruik van maken op mijn vrije zondag. Even weer wennen aan het links rijden. Vervolgens 150 km langs de kust omhoog gereden naar Newcastle. Een heerlijke toeristische tocht met mooi weer en vele vergezichten. Ik heb genoeg zuurstof en energie tot me genomen, om weer een weekje te gaan produceren!
